ابن یمین » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۲۳۷

ایدل اگرت کار موافق نبود

میدان که جهان بکام عاشق نبود

صدق آر فرا پیش که نوری ندهد

چون صبح دوم دلی که صادق نبود