ابن یمین » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۲۳۱

آن بت که بحسن بیمثالش گفتند

وز غایت لطف آب زلالش گفتند

عکسی ز سواد دیده ابن یمین

بر عارض او فتاده خالش گفتند