ابن یمین » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۲۲۲

آن دل که بر او مهر تو تابان باشد

میسوزد و شمعوار خندان باشد

تو جان منی و تا ابد خواهد بود

از تو نبرم تا ببرم جان باشد