ابن یمین » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۲۲۱

آن سبزه که گرد لعل کانی گردد

پیوسته برای دلستانی گردد

خضریست نشسته بر لب چشمه نوش

تا شارب آب زندگانی گردد