ابن یمین » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۲۲۰

آنها که چو شانه بر سران میتازند

چون شانه بدستبوس تو مینازند

گر خصم کند با تو چو شانه دو سری

تن چون سر شانه شاخ شاخش سازند