ابن یمین » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۱۹۲

وصف قدوخد گر طلبد کس ز منت

تشبیه کنم زود بسر و وسمنت

لیک از دهنت دم نتوانم زد از انک

تنگست مجال سخن اندر دهنت