ابن یمین » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۱۸۴

چون از نظرم سرو سمنبر بگذشت

این مردم دیده اشکش از سر بگذشت

در چشمه آفتاب میجست رخش

نا دیده تمام آبش از سر بگذشت