ابن یمین » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۱۷۸

معنیت چو آنجا بگذارد صورت

در حال دگر جانت برارد صورت

وای از عدمی که صورتش پیدا شد

وانگه ز خودی که خود ندارد صورت