ابن یمین » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۱۵۹

دل شاد بروی دلستان خضرست

جان زنده بلعل در فشان خضرست

گو خضر مرو بسختی آب حیات

چون آبحیات در دهان خضرست