ابن یمین » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۸۰

آنکس که جهان زوست جهان خود همه اوست

جانانش همیخوانم و جان خود همه اوست

خیزد شرر از آتش و چون در نگری

روشن شودت ازین که آن خود همه اوست