ابن یمین » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۷۷

آویختم ایجان دلکی در کویت

از طاق دو ابروت بیکتا مویت

تو جان منی و روشنست این همه را

کز تست حیاتم و نبینم رویت