ابن یمین » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۷۰

ان روی چو افتاب در چشم منست

وانموی چو مشک ناب در چشم منست

دیدم بگه زوال خورشید رخش

زانلحظه هنوزم آب در چشم منست