ابن یمین » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۶۶

انسبزه که گرد چشمه نوش تو خاست

در صورت اگر چه طوطی شکر خاست

لیکن چو بزیرد امن آتش دارد

گه گه بگمان فتم که دود دل ماست