ابن یمین » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۵۴

ای دل چو نعیم این جهانی شدنی است

وین مملکت حیات فانی شدنی است

غمگین مشو ار هست و گر نیست از انک

بر وفق قضای آسمانی شدنی است