ابن یمین » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۳۶

ای باد سحر گهی بصد جهد و شتاب

برخیز و جلال ملک و دین را دریاب

گو ابن یمین گفت که تو بخت منی

زانرو که نمی بینمت الا که بخواب