ابن یمین » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۳۴

هر گه که ببینیم رخ سیراب شهاب

وانغالیه گون سنبل پرتاب شهاب

دیو غم من بسوزد از تاب رخش

شک نیست که دیو سوزد از تاب شهاب