ابن یمین » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۷

آنخواجه که سروریست بر خلق او را

هست اطلس آسمان کم از دلق او را

پیشش چو دوات هر که سر باز نشد

بر زد چو قلم دوده سر از حلق او را