ابن یمین » دیوان اشعار » قطعات » شمارهٔ ٧٧٨

اگر من پنج روزی بالضروره

براه ناسزائی میزدم پی

مپندارید کان بود اختیاری

که هست اندر مثل آخر دوا کی

مرا خورشید دولت چون فروشد

چراغی ساختم ناچار از وی