ابن یمین » دیوان اشعار » قطعات » شمارهٔ ٧١٧

ایدل صبور باش بر احداث روزگار

نیکو شود بصبر سرانجام کار تو

با هیچکس ز خلق خدا دشمنی مکن

تا بر مراد دوست بود روزگار تو

با حلم و با تواضع اگر همنشین شوی

اغیار تو شود بصفا یار غار تو

بر هرچه کردگار ترا داد شکر کن

تا بیش از ان جزات دهد کردگار تو

همت بلند دار که نزد خدا و خلق

باشد بقدر همت تو اعتبار تو