ابن یمین » دیوان اشعار » قطعات » شمارهٔ ۶٩۵

منم ابن یمین کالماس فکر من

نکو داند ز هر نوعی گهر سفتن

ز شوق و ذوق خواهد طوطی قدس

غبار از گوهر نطقم بپر رفتن

مهارت در سخن دارم ولی نتوان

ز تاب آتش فکرت جگر تفتن

بمدح آنکه باشد حاصل عمرش

بسان گاو خوردن یا چو خر خفتن