ابن یمین » دیوان اشعار » قطعات » شمارهٔ ۶٧٧

سخن فرزند جان و بکر فکرست

بهر نا اهل و دون نتوانش دادن

چنین فرزند دشوارت دهد دست

بود عیبی ز دست آسانش دادن

سخن بکری بود پرورده فکر

که بر جان میتوان فرمانش دادن

چنین بکری ز عاقل نیست لایق

بدست این و دست آنش دادن

خصوصا آنکه چون کابینش خواهند

بود دشوار تر از جانش دادن