ابن یمین » دیوان اشعار » قطعات » شمارهٔ ۵٧٢

هر کرا طالع مساعد نیست

هر چه او کرد و گفت نا مقبول

مردی وجود او جنون و تلف

زهد و فضلش همه فساد و فضول

و آنکه اقبال رهنمای ویست

میرود تا به پیشگاه قبول

مختصر تر بگویم ابن یمین

تا نگردند اهل عقل ملول

هر چه مدبر کند همه مردود

و آنچه مقبل کند همه مقبول