ابن یمین » دیوان اشعار » قطعات » شمارهٔ ۵١۴

منم آنکس که بهر گوهر فضل

گشته در بحر فکرتم غواص

مدحت گفته های من گویند

اهل تمییز از عوام و خواص

گر عطارد نکوهدم شاید

ز آنکه القاص لایحب القاص

گر نه از طبع جوهریم بدی

سیم گشتی بقدر کم ز رصاص

آنکه زین پیش بود اهل نفاق

اینزمان میزند دم از اخلاص

لیک ممکن نگرددش بحیل

رستن از من و لات حین مناص