ابن یمین » دیوان اشعار » قطعات » شمارهٔ ۴٨٧

بر تو خوانم ز دفتر اخلاق

آیتی در وفا و در بخشش

با تو گویم که چیست غایت حلم

هر که زهرت دهد شکر بخشش

هر که بخراشدت جگر بجفا

همچو کان کریم زر بخشش

کم مباش از درخت سایه فکن

هر که سنگت زند ثمر بخشش

از صدف یادگیر نکته حلم

هر که سر ببردت گهر بخشش