ابن یمین » دیوان اشعار » قطعات » شمارهٔ ٣٨٠

هر که دل بر اصابت خیرات

ببد و نیک مطمئن نکند

و آنکه در طبع خویشتن چو ضمیر

مهر اصحاب مستکن نکند

گر نمیرد ببایدش کشتن

تا هوای جهان عفن نکند