ابن یمین » دیوان اشعار » قطعات » شمارهٔ ٣٢٧

کسی کو خموش است و پشمینه پوش

میان خلایق سروشی کند

نبینی که از جمله میوه ها

به است آنکه پشمینه پوشی کند

از آن سوسن آزادگی یافتست

که باده زبان در خموشی کند

بر این هر دو گر نرم خوئی چرا

بقصد کسی سخت کوشی کند

حکیمانه میگوید ابن یمین

کسی کو که حکمت نیوشی کند