ابن یمین » دیوان اشعار » قطعات » شمارهٔ ٢۵۶

ترا فضل بر دیگران بیش از آن نیست

که تو می‌دهی چیز و او می‌ستاند

چو ندهی و نستاند آن فضل بر خاست

چو اویی و بر او چه رجحان بماند

طمع چون بریدم من از مال خواجه

زنش غر که خود را کم از خواجه داند