ابن یمین » دیوان اشعار » قطعات » شمارهٔ ٢٢٨

ایخرد مند اگر شراب خوری

با تو گویم که چونش باید خورد

تا بخواهد طبیعت می خور

چون نخواهد دگر نشاید خورد