ابن یمین » دیوان اشعار » قطعات » شمارهٔ ۶٧

الهی ز فرط وثوقی که هست

من پر گنه را بغفاریت

فراوان گناه نهان کرده ام

ولی بنده چون هست زنهاریت

مکن آشکارا بروز جزا

نگهدار با بنده ستاریت