ابن یمین » دیوان اشعار » قطعات » شمارهٔ ۴٢

هر کس که توبه کرد بدور گل از شراب

کی توبه اش قبول کند غافر الذنوب

تائب شدن بدور گل از لطف طبع نیست

ساقی بیار باده علی رغم من یتوب

قطع تعلق از همه لذات کرده ام

الا ز جام باده صافی و روی خوب