اسیری لاهیجی » دیوان اشعار » ملحقات » شمارهٔ ۴

دوش دیدم یار مست و جمله اغیار مست

جام مست و باده مست و خانه خمار مست

جان ما مست و حریفان مست و ساقی مست مست

بزم مست و شاهد و مطرب همه یکبارمست

عقل مست و عشق مست و عاشق و معشوق مست

زهد مست و توبه مست و زاهد هشیار مست

کعبه و میخانه مست و مسجد و محراب مست

سنگ و چوب و گل همه مست و در و دیوار مست

گبر و ترسا و کلیسا مست و عیسی بود مست

دیر و ناقوس و صلیب و راهب و زنار مست

بت پرستان مست بودند و بت بتخانه مست

کافر و انکار مست و مؤمن و اقرار مست

رند دردآشام مست و شیخ و مولا بودمست

خرقه پوش شهرمست و جبه و دستار مست

علم و فتوی مست و مفتی مست و عالم بودمست

شبلی و منصور مست و ریسمان و دارمست

محتسب مست و عسس هم مست و شحنه بود مست

جمله اصناف مست و کوچه و بازار مست

صوفی ما مست و خلوت مست و ذوق و حال مست

هم مرید و پیر مست و طالب دیدار مست

جهل و عرفان مست و عارف مست و جاهل بود مست

سالک اطوار مست و صاحب اسرار مست

خاک وبادو آب و آتش جملگی بودند مست

انجم و افلاک مست و کوکب سیار مست

عقل کل مست و ملایک مست و جسم و روح مست

جبرئیل و وحی مست و احمدمختار مست

هم اسیری مست بود و جمله ذرات مست

کفر وایمان مست و دین و مذهب و دیندار مست