اسیری لاهیجی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۵۸

جانا ز جهان جمال تو می بینم

از باغ جهان گل وصالت چینم

دایم ز جهان مرا چو مشهود توئی

در مرتبه شهود بی تلوینم