اسیری لاهیجی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۳۲

یارم ز همه جهان مرا روی نمود

دیدم که جهان جمله نمود او بود

عالم همه مرآت جمال رخ اوست

حقا که جز او نیست بعالم مشهود