اسیری لاهیجی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۲۲

آنجا که منم نه ذات باشد نه صفات

نه انجم و افلاک و عناصر نه جهات

نه کشف و تجلی و نه حال و نه مقام

نه جنت و دوزخ و نه نور و ظلمات