اسیری لاهیجی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۱۸

سرمایه عمر من بسودای تو رفت

نقد دو جهان مرا بیغمای تو رفت

جان و دلم از جهان بصد حسرت و آه

با درد فراق وداغ غم های تو رفت