اسیری لاهیجی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۱۱

خورشید رخ تو ماه تابان من است

لعل لب تو چشمه حیوان من است

چون ظلمت و نور عکس زلف و رخ تست

کفر دو جهان همیشه ایمان من است