اسیری لاهیجی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۷

حال دل دیوانه عجایب حالیست

کین نقطه دل بروی دلبر خالیست

در حیرت آنکه این چه خالست و چه رو

خاموش چنانم که تو گوئی لالیست