کلیم » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۳۷

ای با افلاک عقد الفت بسته

رفعت در پای کرسیت بنشسته

طاق تو بطاق کهکشان چسبان شد

مانند دوا بروی هم پیوسته