کلیم » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۲۱

ذاتت که زمجموعه گل منتخب است

حرف تب و لرز او خطائی عجبست

کس موج محیط را نگوید لرز است

کی گرمی خورشید جهانتاب تب است