کلیم » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۱۸

ای خاک در تو سرمه بینائی

افسوس که بعد از این جهان پیمائی

لشکر همه در شهر فرود آمد و من

در خانه زین بماندم از بیجائی