کلیم » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۹

با عقده غم خوشم که کام دلم اوست

اینجاست که هر چه حل شود مشکلم اوست

بی ناله دمی نیم که از خرمن عمر

هر چیز بباد می دهد حاصلم اوست