قائم مقام فراهانی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۲۰

رشتی علی ای رفیق دیرینه من

ای مهر تو جا گرفته در سینه من

اغماض مکن، راست بگو، از چه سبب

من مهر تو می ورزم و تو کینه من؟