شیخ محمود شبستری » سعادت نامه » باب چهارم » فصل سوم » بخش ۳ - حق الیقین

«ثبّت العرش» خود جهانی هست

تا تو نقشی بر او توانی بست

عدمی بلکه یک جهان اَعدام

گشته مجموع و کرده عالم نام

نقطه​های عدم بهم پیوست

در خیال تو نقش صورت بست

بس که کردم مکرر این گفتار

بو که برخیزد از تو این انکار