از مجاذیب عاشقان و از قدمای صادق. اعراب وی را شیخ العجم نامند. دیوانش همه رباعی و رباعیاتش به لفظ پهلوی است. مزارش در دارالمرز مشهور و این رباعی از آن مغفور است:
رباعی
کُنْتُ کَنْزَنه کره ره من بوشائمه
خمیر کرده آب چهل صباحمه
واجُب الوجود عَلَّمَ الاسمائمه
ارزان مفروش دُرّ گرانبهائمه