حسین خوارزمی » دیوان اشعار » غزلیات، قصاید و قطعات » شمارهٔ ۱۳۲

میبرد قد تو از سرو خرامان رونق

پیش روی تو ندارد مه تابان رونق

از می لعل تو یابد دل غمدیده نشاط

وز گل روی تو دارد چمن جان رونق

گل بعهد تو نیارد شدن از پرده برون

زانکه او را نبود پیش تو چندان رونق

رونق جمله جهان گرچه زمان جویا شد

نیست بی روی تو در مجمع خوبان رونق

چه شود مجلس ارباب نظر گر یکشب

گیرد از روی تو ای شمع شبستان رونق

عالم از نور مه و مهر چه رونق گیرد

گیرد از نور رخت دیده من آن رونق

حسن اشعار حسین از صفت تست آری

دارد از نعت نبی گفته حسان رونق