ایرج میرزا » مثنوی‌ها » شمارهٔ ۳۲ - سوءِ ظَنّ

نمی‌دانم چرا حَتم است و واجب

که بر ما یک نفر گردد مواظب

بده نیمه بده آجر بده گچ

مکُن با گفته استاد خود لَج

چرا ما مَردُمِ ایران چنینیم

چرا دَر حَقِّ هم دایم ظَنینیم