جلال عضد » دیوان اشعار » رباعیّات » شمارهٔ ۶

بر روی تو زلف را اقامت هوس است

سرفتنه دور را اقامت هوس است

ابروی تو محراب نشین شد چشمت

آن کافر مست را امامت هوس است