حکیم سبزواری » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۸ - وله ایضاً

با غیر علی کیم سرو برگ بود

جز نور علی نیست اگر درک بود

گویند دم مرگ توان دید او را

‌‌ای کاش که هر دمم دم مرگ بود