حکیم سبزواری » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۶ - وله ایضاً

مائیم ز قید هر دو عالم رسته

جز عشق تو بر جمله در دل بسته

المنة لله که شدیم آخر کار

‌‌پیوسته بجانان و ز جان بگسسته