حکیم سبزواری » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۲ - وله ایضاً

ای از تو بهر چمن بهر گل بوئی

هر چیزی را بیاد تو یاهوئی

کوی تو بود کعبهٔ مقصود همه

‌‌اقطار بمرکز آید از هر سوئی